Heb je weleens het genre ‘literaire thriller’ op een kaft zien staan en je afgevraagd wat er in hemelsnaam literair is aan het boek in kwestie? Ik wel. Echt literair vind ik ze zelden en ik vraag me ook regelmatig af waarom die toevoeging nodig is. Bij Håkan Nesser voelt die stempel echter heel passend: zijn thriller De man zonder hond is geen klassieke thriller, eerder een spannende roman met absurdistische trekjes. En juist dat absurdisme zorgt ervoor dat het voelt alsof dit verhaal tegen het literaire aanschuurt. Je hoeft niet ver te lezen voordat je die elementen tegenkomt. Sterker nog:
