Escape Room met Jeroen Windmeijer
Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik van thrillers hou. En iedereen die mij beter dan een beetje kent, kan weten dat ik altijd in ben voor een Escape Room. Combineer die twee en ik zeg: kom maar door! Iris tagde me dan in een bericht van HarperCollins waarin stond dat Jeroen Windmeijer (auteur van Het Pauluslabyrint) een lezing zou houden. Met daarop aansluitend een – jawel – Escape Room. Hoe tof is het dat Boekhandel Wagner in Sassenheim een eigen Escape Room heeft? In ieder geval besloten wij dat we zeker moesten gaan.
Onze middag begon goed. Vol overtuiging liepen we de verkeerde kant op nadat we de bus uit waren gestapt. Als we de weg al niet konden vinden, hoe moest dat dan als we opgesloten zouden worden in een kamer? Toch gingen we vol goede moed naar Boekhandel Wagner. Daar stond Jeroen Windmeijer buiten aan een tafeltje met mensen te praten. ‘Hij houdt ervan buiten het gesprek aan te gaan en gewoon vragen te beantwoorden,’ zei een van de boekverkoopsters bij wijze van verklaring.
Escape Room
Dat is wat we deden. We hebben boeken laten signeren en een tijdje met Jeroen en zijn redacteur Lisanne staan praten voordat het tijd was om opgesloten te worden. Zeven man sterk gingen we de kamer in, die geheel in het teken staat van Dante. ‘Hopelijk zijn jullie er een beetje goed in, want stiekem ben ik beter in raadsels te verzinnen dan ze op te lossen,’ zei Jeroen. ‘Ik denk dat ik er straks alleen maar een beetje mooi bij sta.’
Gelukkig overdreef Jeroen. We begonnen allemaal de kamer te doorzoeken en iedereen heeft zijn gewicht getild. Over de kamer zelf kan ik niet veel zeggen (spoilers!), maar het was in ieder geval een hele leuke ervaring met mensen die we voor die tijd niet eens kenden. Je bent zo bezig met raadsels oplossen en spullen zoeken dat iedereen met iedereen werkte om maar op tijd uit die kamer te komen.
En… ontsnapten we?
Eén op de drie groepen komt uit de kamer, hadden we van tevoren gehoord. De snelste groep deed er eenenvijftig minuten over. Wij dachten op een gegeven moment dat we het niet meer gingen halen, maar… met nog maar twee minuten op de klok, wisten we toch de kamer uit te komen. Dat deden we natuurlijk expres: living on the edge en zo.
