Overig

Ons boekenjaar van 2018

Lucia1248 views

Het einde van het jaar: een moment om terug te blikken. Wij willen onze hoogtepunten en dieptepunten van ons leesjaar met jullie delen.

Meest favoriete boek

  • Iris: Dit is altijd een moeilijke vraag! Dit jaar heb ik mijn favriete klassieker herlezen, namelijk Jane Eyre van Charlotte Brontë. Het beste Young Adult-boek dat ik dit jaar heb gelezen is Bloed en Beenderen van Tomi Adeyemi. De combinatie van de sterke vrouwelijke hoofdrol, en het aankaarten van rassenproblematiek. Zoals ik al aangaf in mijn recensie: ‘het vervolgen van bevolkingsgroepen met een bepaalde haar- en huidskleur is geen uit de lucht gegrepen thema’. Het is belangrijk om zulke thema’s terug te laten komen en diversiteit te promoten, ook in YA-literatuur.
    • Eervolle vermelding: Het geheime leven van Henri Pick – David Foenkinos
  • Lucia: Julian Barnes heeft mij erg geraakt met Het enige verhaal. Het zet je aan het denken over hoe iedere relatie zijn eigen ontstaansgeschiedenis heeft en hoe je dat verhaal aan anderen vertelt. Ik vind Barns’ schrijfstijl heel mooi, zonder opsmuk en rakend. Ook werd ik dit jaar betoverd door De alchemist van Paulo Coelho. Paulo Coelho is een fantastische dromer die zijn verhalen vol metaforen over het leven stopt. De ene vindt het afgezaagd of cliché, maar ik heb er zeker van genoten. En ik heb er maar weer eens een boek van Alex Boogers bijgepakt; Alleen met de goden. Deze coming-of-age van Boogers kwam voor mij heel dichtbij. Het gaat over een jongen uit een slecht milieu dat leert kickboksen en zichzelf door het leven slaat. Ook is er een opa in Japan die af en toe wijze dingen via briefpost verstuurd.
  • Samantha: Lastig! Ik heb dit jaar veel goede boeken gelezen. Mijn favoriet was dan toch wel Kleine, zwarte leugens van Sharon Bolton. Ik had al vaak van haar gehoord, maar nooit een boek van haar gelezen. In 2018 las ik er twee. Ik heb het idee dat ze echt schrijft waar ze over wil schrijven en ze zich geen keurslijf aan laat meten. In Kleine, zwarte leugens bijvoorbeeld heeft ze het ook veel over het leven en de natuur op de Falklandeilanden. Voor de één een plus, voor de ander een nadeel. Mij beviel het goed!
    • Eervolle vermelding: Ik zal verdwijnen in het donker – Michelle McNamara

Grootste verrassing

  • Iris: Een jaar met jou van Julia Whelan. Ik had verwacht dat dit het zoveelste romantische maar verdrietige boek zou zijn, maar het raakte me echt. Zelf heb ik ook een semester in Engeland gestudeerd (helaas niet in Oxford), waardoor ik de sfeer en problematiek van uitwisselingsstudenten erg herkenbaar vond. De hele Britse sfeer zorgde voor wat heimwee aan mijn kant – waardoor ik me waarschijnlijk het lot van de hoofdpersoon extra aan trok. Wat een tranen heb ik gelaten bij dit boek! O en nog een pluspunt – alle hoofdstukken openen met een Victoriaans gedicht.
  • Lucia: Vochtige Streken van Charlotte Roche. Dit boek is heerlijk goor en seksueel tegelijkertijd. Ik werkte tijdens het lezen zelf aan een kort verhaal waarin ik taboes rondom menstruatie en seks wilde doorbreken (deze wordt in januari gepubliceerd) en kreeg dit boek aangeraden. De hoofdpersonage scheert rondom haar anus en dat gaat fout. Ze komt in het ziekenhuis terecht. Ik vond het heerlijk hoe het hoofdpersonage lak heeft aan hygiëne en andere normen uit de maatschappij. Eén scene staat me nog goed bij. Ze vraagt schaamteloos aan een verpleger om een foto van haar kapotte anus. Gewoon omdat ze nieuwsgierig is naar haar eigen lijf.
  • Samantha: She Would Be King van Wayétu Moore. Ik ben een paar maanden geleden lid geworden van een boekenbox, Powell’s Indiespensable, met het idee dat ik dan meer buiten mijn comfortzone zou lezen. She Would Be King is inderdaad een boek dat ik niet snel zelf op zou pakken, maar wat een prachtig boek bleek. Moore gebruikt magisch realisme om over de geschiedenis en het ontstaan van Liberia te vertellen. Het leest daardoor bijna als een sprookje voor volwassenen.

Grootste tegenvaller

  • Iris: Wat als dit het is van Becky Albertalli en Adam Silvera. Dit boek las ik voor Hebban, en ik had hoge verwachtingen die totaal niet waargemaakt werden. Dit boek heb ik regelmatig weggelegd en met een zucht weer opgepakt – hopend dat het volgende hoofdstuk me meer zou trekken. Dit was niet het geval, het voelt gekunsteld aan en het boek is trying too hard. O en ik ben in de zomer begonnen in Doelwit van Linda Jansma, maar dat boek trekt me ook niet echt en ligt nog op mijn nachtkastje.
  • Lucia: De afstand tussen jou en mij en de kersenboom vond ik een tegenvaller. Schitterende kaft, maar het verhaal blijft oppervlakkig. Ook van The Hate U Give (lees Iris’ recensie) had ik meer verwacht, maar dat komt vast omdat het zo onwaarschijnlijk hoog beoordeeld wordt online.
  • Samantha: Ragdoll van Daniel Cole. Ik vond dat heel jammer, want twee vriendinnen (waaronder Iris) genoten er wel erg van en de thriller is ook enorm gehypet. En geloof me, ik hou van goede boeken over seriemoordenaars. Helaas vond ik het verhaal ongeloofwaardig, over the top en doorspekt met bijvoeglijk naamwoorden onsympathieke personages. Binnenkort een recensie op Readalicious.

Kijkt in 2019 het meest uit naar…

  • Iris: Komend jaar wordt de vertaling van Dear Martin (Wat zou Martin doen), uitgegeven, daar kijk ik onwijs naar uit. Ik ben heel benieuwd of dit boek net zo veel indruk zal maken als The Hate U Give. Daarnaast heb ik ook veel zin in het vijfde deel van De Royals – mijn guilty pleasure. Verder zie ik wel wat er op mijn pad komt.
  • Lucia: een fijn nieuw leesjaar. Ik ga gewoon mijn leeslijst en ongelezen boekenplank af, want daarop staat genoeg moois.
  • Samantha: Ik denk Het weeskind van Pam Jenoff of De vergeten kamer van Ann Mah. Goed geschreven historische romans over de Tweede Wereldoorlog blijven me pakken en ik vind het iedere keer weer een goede herinnering over hoe gelukkig we onszelf mogen prijzen dat we niet in eenzelfde situatie zitten. Zulke verhalen maken het ook des te angstaanjagender wat voor mensen nu landen als de Verenigde Staten, het Verenigd Koninkrijk en Brazilië leiden.

Goede leesvoornemens?

  • Iris: Afwisselender lezen, al heb ik dat in 2018 ook al veel gedaan. Ik lees voornamelijk veel YA-literatuur, maar heb dit jaar ook wat romans en thrillers opgepakt. Dit wil ik in 2019 voortzetten. Daarnaast wil ik mijn ongelezen boeken in m’n boekenkast nog graag lezen, ik heb allerlei leuke boeken staan die ik tijden terug gekocht heb, maar waar ik nog niet aan toe ben gekomen. Zonde, want ik heb ze toch niet voor niets gekocht?
  • Lucia: minder boeken lezen en meer de tijd nemen. Dat klinkt gek, maar door hoge doelstellingen te zetten, wil ik die ook kostte wat het kost behalen. Daardoor ging ik gehaast lezen. Ik denk dat ik volgend jaar veertig boeken in plaats van vijftig wil lezen. Ook zag ik dat ik meer mannelijke schrijvers had gelezen dan vrouwelijke, misschien moet dat ook een keer omgedraaid worden.
  • Samantha: Meer zelf bepalen wat ik lees. Ik ben na de zomer gestopt met het recenseren voor Hebban door een gebrek aan tijd, maar ook omdat ik merkte dat ik minder toekwam aan boeken lezen die ik daadwerkelijk wil lezen. Bij Hebban krijg je namelijk thrillers opgestuurd zonder dat je zelf een keuze in de titels hebt. Daardoor kreeg ik best regelmatig een deel 2 (of 22) uit een serie waar ik de eerdere boeken niet van had gelezen of dan kreeg ik iets wat ik zelf nooit zou oppakken. Ik heb met plezier voor Hebban gerecenseerd, maar ik besloot dat ik toch wat meer zelf de macht wil hebben, ook omdat mijn leven al vrij vol zit met werk en boeken schrijven.

Lucia’s Goodreads

Samantha’s Goodreads

Iris’ Goodreads

Leest, schrijft en bewondert. Haar laatste roman is 'De geur van een moeder'. Haar debuutroman 'Niemand zoals hij' verscheen in 2020. Deze roman is genomineerd voor de Hebban Debuutprijs 2020. Ze publiceerde verder bij Extaze, De Revisor en De Optimist. Heeft een schrijverswebsite.

Laat een reactie achter