Graeme Simsion is bekend van The Rosie Project, maar komt na deze tweedelige reeks met iets nieuws: Het beste van Adam Sharp.
Het verhaal begint met een fijne flashback naar een verleden vol muziek en een grote liefde. Je krijgt het verhaal naar binnen gegoten als een mok warme chocolademelk met slagroom, want zo makkelijk leest het weg. Net als de Rosie-boeken.
Bovendien is het ook nog eens heel leerzaam en blijkt Simsion een grote liefde voor muziek te hebben, waarvan jij als lezer nog wat kan leren:
Ik begon automatisch met mijn hiel te tikken om de maat te tellen. Als je met je tenen tikt, zit het ritme alleen in je voet. Tik je met je hiel, dan voel je het door heel je lichaam.
Daarna gaan we terug naar de harde werkelijkheid, waarin Adam alleen uit gewoonte nog muziek maakt en het tussen zijn verloofde Claire en hem niet altijd goed gaat. Het loopt de spuigaten uit en Adam vertrekt om zijn perfecte liefdesverhaal te herleven. Met de muziek en het meisje van toen. Ohja, en haar man. Gaat Adam dezelfde keuze maken of vroeger of kiest hij toch voor iets anders?
Eindoordeel: vier sterren
