Iemand die Downton Abbey weleens heeft gezien? Dan zou het best eens kunnen dat je Catherine Steadman eens hebt gezien; zij speelde namelijk Mabel Lane Fox. Nu maakt ze de overstap van de ene manier van verhalen vertellen naar de andere: met De duik zet ze namelijk haar eerste thriller neer.
We volgen de wittebroodsweken van Erin en Mark. Erin is documentairemaakster en is bezig met een groot project over gevangenen die na lange tijd weer terug worden gelaten in de maatschappij. Voor haar gaat eigenlijk alles op rolletjes, maar Mark belandt daarentegen in zwaar weer: hij verliest zijn baan. Toch besluiten ze nog steeds naar het eiland Bora Bora te gaan voor een romantische reis – First Class ook nog.
Kill your darlings
Ik was best te spreken over de eerste pagina’s. Sommige mensen vinden zo’n gedetailleerde beschrijving over het graven van een graf misschien saai, maar ik ben nou eenmaal zo’n luguber mens dat dat vol interesse leest. Jammer genoeg beschrijft Steadman veel meer onderwerpen zo uitgebreid. Zo heb ik letterlijk ruim een bladzijde over First Class zitten lezen (jongens, ik werk voor een luchtvaartmaatschappij in het Digital Content-team en zelfs ik schrijf niet zó veel informatie op over onze Business Class).
Datzelfde gebeurde ook met een menu en volgens mij bepaalde soorten… eh… vissen, of zo. Eerlijk gezegd checkte ik bij die stukken een beetje uit. Kill your darlings is niet voor niets een veelgebruikte spreuk onder de schrijvers en de redacteur van Steadman had daar best scherper op mogen zijn.
Voor de liefhebbers van Paula Hawkins
Het is niet zo dat ik niet van deze thriller heb genoten. Het boek leest echt best lekker weg en ik vond het interessant dat ze ervoor koos om het eind eigenlijk helemaal aan het begin weg te geven. Toch is de vergelijking met auteurs als Hawkins daarom niet echt eerlijk. Ik verwachtte iets van een twist of iets dergelijks en wat mij betreft zat die er niet echt in (als er wel een twist was, kan iemand hem me uitleggen?).
Veel tweestrijd dus over De duik – het lijkt wel een trend voor mij dit jaar – maar het zet je wel aan het denken. Want wat zou jij in diezelfde situatie doen? En zou je degene die je liefhebt honderd procent vertrouwen? Ik hou altijd van verhalen die me in gedachten laten verzinken, dus dat is sowieso een goede plus.
