De laatste boekwinkel van Londen – Madeline Martin
Tijdens de Tweede Wereldoorlog verhuist Grace naar Londen, waar ze gaat werken in een stoffige boekhandel op Primrose Hill. Hoewel Grace nooit een groot lezer was, leert ze nu de kracht van boeken kennen. De laatste boekwinkel van Londen is een boek over de kracht van boeken, maar weet ook een scherp beeld te schetsen van de gruwelijkheden en onzekerheden van oorlog.
Kracht van boeken
Boeken en verhalen zijn altijd heel krachtig geweest. Niet voor niets zijn er altijd boeken geweest die men verbannen had, of zelfs verbrandde. Boeken en literatuur is gevaarlijk: men moet nooit de kracht van een goed boek onderschatten. Grace doet dat wel: ze heeft in haar leven nog weinig boeken gelezen voordat ze bij de boekhandel op Primrose Hill gaat werken. Hoewel ze goed werk verricht als werknemer, is haar interesse in boeken niet meteen opgewerkt. Maar wanneer een (zeer knappe) klant haar vertelt over wat boeken kunnen doen, wordt Grace nieuwsgierig.
“Lezen is (…) ergens naartoe gaan zonder een trein of schip te nemen en nieuwe, ongelooflijke werelden ontdekken. Het is een leven leven waarin je zelf niet geboren bent en een kans alles te zien door de ogen van een ander. Het is leren zonder te worden geconfronteerd met falen of met wat de beste manier van slagen is.”
Dit bovenstaande citaat is voor mij zó waar en zo scherp, dit is wat lezen is en wat het met je kan doen.
Voorlezen
Tijdens de bombardementen begint Grace met voorlezen in een schuilkelder. Al gauw merkt ze dat ze ook hiermee een verschil kan maken: de boeken verzachten de angst en pijn van de luisteraars in de schuilkelders. De luisteraars komen speciaal terug om Grace te horen voorlezen, en ze gaat zelfs voorlezen in de boekwinkel. Maar Grace heeft het gevoel dat het niet genoeg is: ze zit maar te lezen terwijl om hen heen de bommen vallen. Tot ze leert inzien dat juist verhalen mensen kunnen helpen: het is ook een kracht van boeken om even de wereld om je heen te kunnen vergeten. Om weg te dromen met Emma of juist mee te griezelen met Frankenstein. En hiermee weet De laatste boekwinkel van Londen de kracht van boeken krachtig neer te zetten.
Bombardementen
Maar op de achtergrond, op elke pagina voel je het beklemmende gevoel van de oorlog. Het start met wachten in de schuilkelders, de angst om opgeroepen te worden en de zorgen om je geliefden. Maar naarmate de oorlog vordert, worden de bombardementen op Londen ook heftiger. Grace heeft zich aangemeld als buurtwacht omdat ze meer wilt doen, maar is niet voorbereid op de gruwelijkheden die dit met zich meebrengt. Gebombardeerde huizen, brandende winkels – tijdens de bombardementen wordt niets of niemand gespaard. Zonder al te grafisch te worden weet Martin de huiveringwekkende gevolgen van de bommen te schetsen. Grace’s omgeving wordt ook geraakt en regelmatig hield ik mijn adem in – angstig om Grace’s geliefden en meelevend haar angst om hen kwijt te raken. De laatste boekwinkel van Londen zuigt je in het verhaal en ik moest wel eens een traantje wegpinken om de personages.
Conclusie
Tegen de achtergrond van de oorlog weet Madeline Martin met De laatste boekwinkel van Londen de kracht van boeken scherp te schetsen. Het beklemmende gevoel van de oorlog kwam bij mij binnen en het is hartverscheurend om te bedenken hoe mensen deze oorlog (en andere oorlogen) hebben ervaren. Maar gelukkig zijn er altijd boeken: boeken om je kracht te geven of om je af te leiden van het echte leven.
Uitgeverij: HarperCollins
Vertaler: Angela Knotter
Dit boek heb ik ontvangen van de uitgeverij in ruil voor een review. Dit had geen invloed op mijn mening over het boek.
