Wanneer een oude boekverkoper in het verzorgingstehuis Les Bleuets één van de jonge medewerkers, Grégoire, overtuigd om hem voor te lezen, lijkt dit niets bijzonders. Maar meneer Picquier geeft de jonge Grégoire een paar levenslessen mee, en langzaamaan komt er meer reuring in het meestal rustige bejaardentehuis… Lees De lessen van meneer Picquier!
Voorlezen
Wanneer meneer Picquier voorstelt dat Grégoire wekelijks een uurtje komt voorlezen in het verzorgingstehuis – in plaats van zijn gebruikelijke werk in de keuken – ziet Grégoire dit niet helemaal zitten, maar het is beter werk dan z’n normale uren. Hoe kon hij weten dat dit uurtje per week zoveel impact kon hebben op zijn leven? Steeds meer mensen in Les Bleuets willen voorgelezen worden, en Grégoire krijgt er ook steeds meer plezier in.
Het taalgebruik in De lessen van meneer Picquier lijkt ook gemaakt om voor te lezen, de mooie zinnen komen het beste tot zijn recht wanneer je ze even hardop herhaalt, of dus voorleest! (Dit kan ook gewoon aan random slachtoffers in je huis, wanneer je het boek stiekem op je werk leest, of thuis).
Aan de hand van het voorlezen en de boeken die passeren, leren meneer Picquier en Grégoire elkaar steeds beter kennen. Hun vriendschap is vertederend, en is de mooie rode draad door De lessen van meneer Picquier.
Liefde voor boeken
De lessen van meneer Picquier is doordrenkt van liefde voor boeken (voor)lezen en kopen, en de boeken zelf; literatuur en lectuur. Dit is het perfecte boek voor lezers. Maar meneer Picquier steekt ook niet onder stoelen of banken dat het vak van een boekhandelaar geromantiseerd is, en wijst Grégoire ook op de mindere kanten:
Van boeken houden, oké, op het eerste gezicht ziet dat er mooi en leuk uit. Maar ze hele dagen moeten verkopen, dat is de dood voor de liefde! omzet maken! Salarissen betalen! Bestellingen, leveringen, opruimen, boekhouden.
Noted! Maar meneer Picquier houdt nog steeds van zijn boeken – vandaar dat hij zo’n 3000 op zijn kamer in Les Bleuets heeft staan. Een man naar mijn hart!
Conclusie
Al met al is De lessen van meneer Picquier een boek dat me vooral zal bijblijven om de liefde voor het lezen, en om het prachtige taalgebruik dat gemaakt is om voor te lezen. Het is geen exceptioneel boek, maar wel een heel mooi, fijn boek. Als iemand binnenkort aan mij vraagt om ze voor te lezen, neem ik dit boek mee.
Uitgeverij: A. W. Bruna
Vertaler: Marga Blankestijn
Dit boek heb ik ontvangen van de uitgeverij in ruil voor een review. Dit had geen invloed op mijn mening over het boek.