Het eeuwig tekort – Menno de Bree
Het eeuwig tekort is een verzameling columns en essays die eerder gepubliceerd zijn in Het Financieele Dagblad. Menno de Bree laat in de columns zijn kijk op het leven zien, zijn observaties en hij behandelt levensvragen.
Indeling
Na een aantal columns dacht ik al: Het eeuwig tekort is niet mijn ding. Dit werd column na essay na column bevestigd. Het boek bestaat uit korte stukken van twee a drie pagina’s, onderverdeeld in verschillende onderwerpen zoals ‘Over liefde en geluk’ en ‘Over huis en haard’. Maar daarna hebben de hoofdstukken een minder logische indeling, bijvoorbeeld ‘Kerstgedachten’ volgt na ‘Postvakantieblues’. Zo vliegt een jaar snel voorbij.
Inzichten
De inzichten van de Bree gaan over de alledaagse dingen: van een vriend wiens relatie net over is, tot het bordje ‘Be careful what you wish for’. Mijn favoriet is ‘Tegen de e-reader’, waar de Bree het volgende aangeeft:
De materialiteit van boeken doet ertoe. Dat ze van papier zijn, een omvang hebben, zwaarte, is geen last die digitaal moet worden opgeheven. Integendeel. Als je een boek reduceert tot de tekst die erin staat, doe je jezelf tekort.
Ja, hier zit voor mij wel een kern van waarheid zien. Maar het laat wel de negatieve toon van Het eeuwig tekort zien.
Negativiteit
De columns geven een soort advies of levenswijsheid, maar ze hebben allemaal een vrij negatieve insteek. Mijn voorkeur gaat naar wat vrolijkere columns, waar je iets van leert of van moet lachen. Het eeuwig tekort heeft een nogal negatieve kijk op het leven. Dit had ik niet verwacht, omdat de flaptekst onder andere zegt ‘Lees dit boek als je wilt weten: hoe dochters hun vriendjes temmen’, of ‘waarom je nooit moet doen wat je wilt’. Mijn verwachting was dus heel anders. Op een bepaald punt zegt hij zelfs:
Dood aan de bedrijfsuitjes!
Als dit ironisch of grappig bedoeld is, komt dit niet zo over. De Bree komt over als een chagrijnige oom die op een verjaardag zijn levenswijsheid probeert te delen. Nee, Het eeuwig tekort is niet mijn ding.
