RecensiesRomans

Het enige verhaal – Julian Barnes

Lucia2158 views
Julian Barnes - het enige verhaal

De openingszin van dit boek heeft al menig lezer weten te raken: “Zou u liever meer liefhebben en meer pijn lijden, of minder liefhebben en minder lijden?” Julian Barnes spreekt je als lezer direct aan en dat komt binnen.

Het eerste deel van het boek leest als een cynisch sprookje. De negentienjarige Paul Roberts gaat bij de tennisclub omdat zijn moeder graag wil dat hij een leuk meisje ontmoet. In plaats daarvan krijgt hij een relatie met de 48 jarige, getrouwde Susan Macleod. Als lezer merk je gelijk wat voor effect ze op Paul heeft en ze leert hem een hoop:

Iedereen hoort een wegloopfonds te hebben. […] Omdat iedereen op een bepaald punt weg wil uit zijn leven. Dat is zo’n beetje het enige wat mensen gemeen hebben.

Het hele verhaal is beklemmend. Je kan aanvoelen dat hun geluk niet zo door kan blijven gaan. Wanneer Paul en Susan uiteindelijk samenwonen, beginnen de barsten in hun relatie te breken. Susan wordt langzaam een alcoholiste en hun dynamiek groeit tot een vreemde co-afhankelijkheid. Maar Paul blijft bij haar en probeert haar uit alle macht te helpen.

Maar je gelooft nog steeds in de liefde, en in wat de liefde kan doen, hoe de liefde een leven – ja, dat van twee mensen – kan veranderen. Je gelooft in haar onaantastbaarheid, haar standvastigheid, haar vermogen om elke tegenstand te overwinnen. Dat is in feite je enige visie op het leven tot nu toe.

Natuurlijk is het geen houdbare situatie. De liefde breekt en slaat zowel Susan als Paul aan diggelen. Maar ook het idee van liefde dat Paul als verteller zo duidelijk schept.

Je bent boos op de boeken die je hebt gelezen, omdat ze je hier geen van alle op hebben voorbereid.

Normaal gesproken maak ik aantekeningen bij het lezen van een boek, dit keer wilde ik dat niet. De fijne stijl van schrijver Barnes maakte me te gretig om te pauzeren. Het verhaal wordt grotendeels vanuit de tweede persoon vertelt (je realiseert je dat…) en daardoor kan je je hele makkelijk in de hoofdpersoon verplaatsen. Ook vertelt hij zijn verhaal op zo’n krachtige toon dat je direct voelt dat het menens is.

Ik heb een nieuwe favoriete schrijver gevonden op een plek waar ik niet zocht. Dat gebeurt niet iedere dag (én hij blijkt ook nog eens meerdere boeken te hebben geschreven – joepie!). Dit boek gaat de lijsten in als een favoriet en ik ga het zeker nog eens herlezen. Wat een aanrader!