Hondehart is een komische Russische roman. Wij mochten het boek lezen van Uitgeverij Rainbow. Het gaat over professor Filip Filippovich die straathond Sjarik in huis neemt. Niet omdat hij zo dolverliefd op het beestje is, maar om hem menselijke testikels en hypofyse te geven.
Sjarik ruikt en denkt vanalles. Wat regelmatig leidt tot grappige situaties:
‘[…] Weest u maar niet bang, hij bijt niet.’‘Bijt ik niet?’ vroeg de hond zich verbaasd af.
Sjarik raakt gewond op straat en professor Filip Filippovich neemt hem in huis. Een groot deel van het verhaal speelt zich af in Filps woning. Hij heeft een groot pand met wel zeven kamers (waaronder een operatiekamer en bibliotheek). Waarop hij wordt aangesproken vanwege de ‘inwonderstalverdichting’ in Moskou. Er moeten zoveel mogelijk mensen op zo min mogelijk ruimte wonen. Filip is het daar niet mee eens, zoals hij het met meer dingen niet eens is. Hij geeft af op de Russische maatschappij van de jaren ’20.
Halverwege het boek wordt Sjarik geopereerd. Hij krijgt de testikels en hypofyse van een man en begint te groeien. Uiteindelijk wordt hij 1.50 lang en krijgt hij het uiterlijk van een verwilderde man. Hij scheldt veel, maar is niet wereldvreemd. Hij weet wat hij nodig heeft: papieren als legitimatiebewijs.
Ondanks dat hij eruit ziet als een mens, zit hij nog steeds achter katten aan. Het concept van een Frankensteinse ‘hondmens’ werkt Boelgakov uit in hilarische scenes.
De vertaling is toegankelijk. De woorden en toon zijn goed gekozen voor de juiste sfeer. De stijl van de schrijver is bloemrijk, hij gebruikt veel details, zoals:
Een hemelsblauwe verblijding overtoog Sjvonders gezicht.
Het boek is geen zware Russische pil. Het leest gemakkelijk weg, maar bespreekt ook maatschappelijke thema’s van het Rusland van toen. Ook heb ik regelmatig moeten lachen om dit boekje van slechts 147 bladzijden.
