Het is altijd een afweging: pak je een boek op als het een deel uit een serie is en je de eerdere boeken niet hebt gelezen? Dit keer maakte uitgeverij AW Bruna de keuze voor me, want de thriller Koudvuur van Cilla en Rolf Börjlind lag plotseling in mijn brievenbus (waarvoor dank). Ik had al weleens van ze gehoord, dus ik was best benieuwd.
Ik moet zeggen: ik begrijp waarom de verhalen over Stilton en Rönning in de smaak vallen bij een grote groep mensen. Cilla en Rolf stippen maatschappelijke thema’s aan, zoals de #MeToo-beweging en de Rohingya-crisis. Daar hou ik zelf erg van, want ik vind het fijn als ik aan het denken word gezet door een boek. Vooral in de eerste helft van het boek zit de vaart er ook lekker in. Als lezer word je van de ene naar de andere kant geslingerd door een bomaanslag en de dreiging die erop volgt.
Wat ze ook goed hebben gedaan, is de sfeer van de landen neerzetten. Je waant je gelijk in Thailand als je de hoofdstukken over Stilton leest. Vooral de sfeer in het noorden van het land zetten ze enorm goed neer: de grilligheid rondom de opiumhandel, de woeste natuur en de Rohingya-kinderen… het voelt bijna alsof je erbij bent, ook als je dat soms liever niet zou willen.
Vijfde boek
Toch denk ik dat ik het boek minder waardeer dan ik gedaan zou hebben als ik de eerste vier thrillers ook had gelezen. Ik begreep niet zo goed waarom Tom Stilton zichzelf zo buitenspel had gezet. Het werd wel uitgelegd, maar doordat ik alleen zijn karakter zoals die nu is zie, vond ik hem best fragiel en wispelturig overkomen. Zijn betrokkenheid in het geheel vond ik ook net iets te toevallig eigenlijk.
Datzelfde had ik met Olivia Rönning. Ik begreep haar fixatie op een verdachte écht niet, vooral omdat ze hem slechts twee keer kort had gezien. Misschien komt het omdat ik een nuchtere Hollander ben, maar ik kon me er niet in verplaatsen. Het hielp ook niet echt dat er in de flaptekst al gezegd wordt dat Mette een telefoontje ontvangt waardoor Olivia moet bewijzen dat er fouten zijn gemaakt in het onderzoek, waardoor ik die hele verhaallijn eigenlijk niet echt spannend vond.
Kan je het boek dan niet als standalone lezen? Dat wel. Het is een verhaal dat op zichzelf staat, maar je krijgt gewoon een stuk minder mee van de achtergronden van de personages. Dat geldt nog meer voor de bijpersonages.
