Wie (niet) reist is gek – Ap Dijksterhuis
Wie (niet) reist is gek is een ode aan het reizen van psycholoog en reiziger Ap Dijksterhuis. Ik kocht dit boek nét voor de zomervakantie maar nam het – ironisch genoeg – niet mee op reis op mijn vakantie. In plaats daarvan hoopte ik dat het boek me een goed gevoel zou geven ná m’n vakantie, en inspiratie voor de volgende.
Een ode
Dijksterhuis bejubelt het reizen aan de lopende band in zijn boek, maar dat is ook wat ik ervan had verwacht. Wel herhaalt hij héél erg vaak dat reizen heel inspirationeel is, en dat het hem de inspiratie gaf om het boek te schrijven. Tja, wanneer je dat blijft herhalen heb je snel je boek vol hoor…
Op reis vanaf de bank
Wie (niet) reist is gek is wel erg beeldend geschreven, vol met leuke anekdotes. Bijvoorbeeld toen hij in Caïro was, waar hij kramen vol met ‘op toeristen gerichte prullaria’ zag. Dijksterhuis vervolgt zijn verhaal:
Ook lijkt de wijk ooit een wedstrijd georganiseerd te hebben om mensen uit te dagen het woord jewellery op zo veel mogelijk verkeerde manieren te spellen, daarbij wel in acht nemend dat het word herkenbaar moest blijven.
Het deed me zelf denken aan een restaurant waar ze op zes manieren het woord kip hadden geschreven op de Duitstalige menukaart, maar dit fenomeen zal veel reizigers wel bekend voorkomen. Dijksterhuis is een goede verhalenverteller en schrijft humoristisch, maar er zit geen echte lijn in het boek. Er wordt veel heen en terug verwezen tussen de hoofdstukken, waardoor het wat warrig overkomt. Het voelt meer als iemand die een verhaal zit te vertellen op een verjaardag dan een lineair boek, maar het is niet storend.
Conclusie
Al met al is Wie (niet) reist is gek een vermakelijk boek, maar het is eerder een verzameling leuke verhalen dan een goed boek. Ook valt Dijksterhuis vaak in herhaling qua bestemmingen, hij heeft duidelijk favorieten. Toch is het een inspirerend boek: ik krijg zelf zin om een ticket te boeken naar een mooie bestemming.
Eindoordeel: drie sterren.
