Het is weer tijd voor de zumbies! In het derde deel van de Sportschool-serie van Renée Olsthoorn, Plankgas, Sabine, leren we stoere Sabine kennen. Ze werkt als ambulancechauffeur en doet aan kickboksen: Sabine lijkt nergens bang voor. Dan leert ze de net-zo-stoere Pepijn kennen: is hij de ware voor haar? Of is haar nieuwe kickboks-maatje Gary een betere match?
Oh oh Den Haag
Net als in de eerdere delen van de sportschoolserie, speelt Plankgas, Sabine zich af in Den Haag. Het is duidelijk dat Olsthoorn deze stad goed kent: van de verschillende straten tot de gebouwen, ze weet de locatie weer zeer sprekend te schetsen. Ook zijn er andere knipogen naar Den Haag, zoals het benoemen van de Haagse band DI-RECT.
De schrijfstijl in Plankgas, Sabine is heel beeldend. Bijvoorbeeld wanneer Sabine wakker wordt na een avondje feesten met een droge mond: “Haar mond is kurk- en kurkdroog. […] Bovendien doet de smaak in haar mond haar denken aan een muffe wijnkelder van een Frans kasteel waar stof en spinrag al eeuwenlang vrij spel hebben.” Ik voelde het spontaan in m’n eigen mond! De beschrijvingen in het boek zorgen ervoor dat ik een heel goed beeld krijg van Sabine en haar omgeving, waardoor het boek echt gaat leven. Ik zie alles zó voor me!
De bad guy
Tijdens haar werk leert Sabine Pepijn kennen. Hij heeft een ongeluk gehad met zijn motor, waarna Sabine en haar collega Bobby hem met de ambulance naar het ziekenhuis hebben gebracht. Sabine herkent Pepijn van de sportschool: deze knappe man heeft ze vaker gezien! Ze hoopt dat alles goed met hem is, en komt hem opzoeken in het ziekenhuis. Is dit het begin van een romance met een interessante meet-cute?
Maar al snel wordt Pepijn een beetje claimerig. Hij stuurt haar berichtjes en wil graag dat ze vaker langskomt. Bij de eerste date blijkt hij in een duur appartement te wonen, en er een luxe levensstijl op na te houden. Hij verwacht van Sabine dat ze hierin mee gaat, en bekritiseert haar wanneer ze dit niet doet. Hier gaan mijn alarmbellen af: wat is dit voor een gozer? Oh en wanneer Pepijn feelgoodromans afkraakt, heeft hij het bij mij helemaal verpest. Doe eens niet zo elitair!
En de good guy
En dan is er nog een man die Sabine’s aandacht probeert te trekken. Gary is het nieuwe kickboksmaatje van Sabine, en heeft nogal overduidelijk een oogje op haar. Maar Sabine is helemaal in de ban van Pepijn: maakt hij wel een kans? Als lezer is het al snel duidelijk voor wie van de twee mannen je zal rooten. Het liefste zou ik Sabine zelf advies geven – zo betrokken raak je bij de karakters van de Zumbies.
Zelfvertrouwen en vertrouwen op jezelf
Gaandeweg het verhaal wordt de stoere Sabine onzekerder: ze trekt zich veel aan van de mening van anderen. Haar zelfvertrouwen slinkt: is ze wel goed genoeg? Het boek Plankgas, Sabine geeft ook een belangrijke boodschap mee: je bent goed zoals je bent.
Conclusie
Met Plankgas, Sabine komt de Sportschool-trilogie tot een einde. Maar ik heb de Zumbies in mijn hart gesloten, en ook dit deel heb ik weer met een grote lach op mijn gezicht gelezen. De makkelijke schrijfstijl zorgt ervoor dat je zó in het boek zit, en de prettige karakters maken het weer een heel fijn boek!
Lees ook het interview met Renée Olsthoorn wat ik eerder deelde.
Uitgeverij: Zomer & Keuning
Ik heb dit boek gelezen via KoboPlus.
