In De Batavier van Ted Polet heeft Mark Schouten na een erfenis een houten tweemaster gekocht, genaamd de Batavier. Wanneer hij ermee in het Middellandse Zeegebied vaart, ziet hij een boot met vluchtelingen zinken. Hij haalt ze aan boord van zijn schip, maar heeft nog niet door hoeveel invloed dit op zijn leven zal hebben. De Batavier schetst een zorgwekkend beeld van de vluchtelingencrisis, en zet hiermee de lezer aan het denken.
Zeilen
De Batavier begint een kordate achtergrondschets van Mark en zijn beweegredenen om het schip te kopen. Dit zou heel saai kunnen zijn, maar Polet weet het op een interessante manier op te schrijven waardoor je meteen het verhaal wordt ingetrokken. Mark verbrandt de schepen achter zich en zeilt met zijn schip van Nederland naar het Middellandse Zeegebied. Onderweg maakt hij avonturen mee, maar deze zijn gelukkig niet enorm over de top en voelen authentiek aan. De Batavier leest alsof je zelf op de tweemaster zit, met de wind in je haren.
Ook zit De Batavier vol met zeemanstaal en botenjargon. Deze termen worden uitgelegd in de verklarende begrippenlijst aan het einde van het boek, maar er is geen man overboord als je ze niet kent.
Vluchtelingencrisis
Na een aantal hoofdstukken verschuift het vertelpunt naar een vrouwelijke arts in Aleppo: Leila. Ze is aan het werk in een kliniek wanneer deze gebombardeerd wordt. Dit is de druppel, en ze slaat op de vlucht voor het geweld. Mark zeilt ondertussen verder zuidwaarts tot zijn pad dat van Leila kruist: de rubberen boot waarop zij zit, is aan het zinken. Mark neemt de boot vluchtelingen aan boord, en de klik tussen hem en Leila is meteen voelbaar. Maar Leila zal binnenkort weer vertrekken, dus een relatie beginnen is niet verstandig.
Leila geeft de vluchtelingenstroom een menselijk gezicht, waardoor De Batavier ineens méér wordt dan het verhaal van Mark. Het zijn de kleine gebaren waar Mark mee begint: een warme maaltijd, een voetbal kopen voor de kinderen, een vriendelijk gesprekje. Maar in het tweede deel van het boek, dat zich een aantal jaar later afspeelt, neemt de hulp die Mark aanbiedt grotere vormen aan. Hij gaat als adviseur aan het werk bij een Grieks-Turkse reddingsdienst. Leila is hij uit het oog verloren, maar iedere zomer is hij op zoek geweest naar haar.
Conclusie
De Batavier lijkt een interessante roman over een zeiler die verliefd wordt op een vrouw, maar het verhaal weet ook een kritische blik op het huidige vluchtelingensysteem te werpen. Hierdoor zet het boek je aan het denken, en heeft Polet niet alleen een fijn boek over zeilen neergezet, maar ook een boek dat je eigenlijk móet lezen.