Over schoonheid – Zadie Smith

Deze roman gaat over de hoogleraar en Rembrandt-kenner Howard Belsey. Zijn zoon verterkt naar Londen en komt in huis bij zijn grote aartsrivaal, de Amerikaanse hoogleraar Monty Kipps. De aartsrivaal die daarna een jaar op de faculteit van Belsey doceert en het hem moeilijk maakt. Tegelijkertijd komt Belseys huwelijk in zwaar weer terecht omdat hij vreemd is gegaan met een collega. We volgen beiden familielevens van Belsey als Kipps en kijken als lezer door verschillende perspectieven; van de dochters en zonen op de universiteit tot de hoogleraren en hun vrouwen.

Uiteindelijk raken de twee families steeds verder verstrikt in elkaars web. Het middelpunt van dit web is de universiteit.

Zadie Smith weet dialoog sprekend te maken en tot een hoger niveau te tillen. Ze laat dialogen tot leven komen met herkenbare accenten en manieren van spreken. Elk personage heeft hierin een duidelijke eigen toon. Bovendien gebruikt Zadie Smith de omgeving slim om haar verhaal te versterken, zo hannest de familie Belsey met witte room, terwijl ze een gesprek over racisme hebben. Zadie Smith flikt het allemaal, maar ze maakt het haar lezers niet makkelijk, want er gebeurt ontzettend veel op een pagina. Als je even niet oplet met lezen, kan je zomaar een hele belangrijke scène gemist hebben. Mijn uitgave had bovendien weinig witregels en inspringingen om me als lezer een rustpauze te gunnen. Hierdoor moest ik me best door het eerste deel heen worstelen.

Gelukkig staan daar een hoop mooie zinnen tegenover, die je een mooie blik op de wereld geven:

 Al met al een bijzonder geschreven boek. Zeker de moeite waard om te lezen, ook al leest het niet altijd even makkelijk.

Eindoordeel: 3,5 sterren