Over schoonheid – Zadie Smith

8 september 2017Lucia1652 views

Zadie Smith schrijft lenig. Als lezer vlieg je door verschillende perspectieven, goed uitgedachte karakters en slimme dialogen.

Deze roman gaat over de hoogleraar en Rembrandt-kenner Howard Belsey. Zijn zoon verterkt naar Londen en komt in huis bij zijn grote aartsrivaal, de Amerikaanse hoogleraar Monty Kipps. De aartsrivaal die daarna een jaar op de faculteit van Belsey doceert en het hem moeilijk maakt. Tegelijkertijd komt Belseys huwelijk in zwaar weer terecht omdat hij vreemd is gegaan met een collega. We volgen beiden familielevens van Belsey als Kipps en kijken als lezer door verschillende perspectieven; van de dochters en zonen op de universiteit tot de hoogleraren en hun vrouwen.

Dat was de reden waarom Kiki had gevreesd om dochters te krijgen; ze wist dat ze niet in staat zou zijn om hen te behoeden voor zelfhaat.

Uiteindelijk raken de twee families steeds verder verstrikt in elkaars web. Het middelpunt van dit web is de universiteit.

Een gezin functioneert niet meer als iedereen zich daarin ongelukkiger voelt dan wanneer ze alleen zouden zijn, weet je.

Zadie Smith weet dialoog sprekend te maken en tot een hoger niveau te tillen. Ze laat dialogen tot leven komen met herkenbare accenten en manieren van spreken. Elk personage heeft hierin een duidelijke eigen toon. Bovendien gebruikt Zadie Smith de omgeving slim om haar verhaal te versterken, zo hannest de familie Belsey met witte room, terwijl ze een gesprek over racisme hebben. Zadie Smith flikt het allemaal, maar ze maakt het haar lezers niet makkelijk, want er gebeurt ontzettend veel op een pagina. Als je even niet oplet met lezen, kan je zomaar een hele belangrijke scène gemist hebben. Mijn uitgave had bovendien weinig witregels en inspringingen om me als lezer een rustpauze te gunnen. Hierdoor moest ik me best door het eerste deel heen worstelen.

Gelukkig staan daar een hoop mooie zinnen tegenover, die je een mooie blik op de wereld geven:

Hij had de computer aan laten staan. Net toen ze zich omdraaide om weer weg te lopen hoorde ze het apparaat tot leven komen, dat zwoegende elektronische geluid dat computers ongeveer om die tien minuten produceren als ze niet worden gebruikt, alsof ze iets missen en daarom iets ongezonds de ether in sturen om ons te berispen voor het feit dat we ze in de steek hebben gelaten.

Al met al een bijzonder geschreven boek. Zeker de moeite waard om te lezen, ook al leest het niet altijd even makkelijk.

Eindoordeel: 3,5 sterren

Zadie Smith

Leest, schrijft en bewondert. Haar laatste roman is 'De geur van een moeder'. Haar debuutroman 'Niemand zoals hij' verscheen in 2020. Deze roman is genomineerd voor de Hebban Debuutprijs 2020. Ze publiceerde verder bij Extaze, De Revisor en De Optimist. Heeft een schrijverswebsite.