RecensiesThrillers

Staat van terreur – Hillary Rodham Clinton & Louise Penny

Iris749 views
Readalicious Staat van Terreur

In Staat van terreur schetsen Hillary Rodham Clinton en Louise Penny een nachtmerriescenario voor iedere regeringsleider. Ellen Adams is pas kort minister van Buitenlandse Zaken als er terroristische aanslagen in Europa plaatsvinden. Al snel blijkt dat de Amerikaanse regering ook bedreigd wordt. Kan Adams dit tegenhouden? En komt de dreiging van buitenaf, of is er misschien een mol in de regering?

Feit of fictie

Staat van terreur is fictie gebaseerd op feiten. Hillary Clinton heeft zelf gediend als minister van Buitenlandse Zaken en zal dus met haar ervaring precies weten hoe het er aan toe gaat in situaties als deze. Het werk van Ellen Adams lijkt hectisch: ze vliegt van hot naar her en moet regelmatig snel beslissen. Het ene moment spreekt ze de grootayatollah van Iran, het andere moment is ze onderweg naar Moskou. Ondanks dat Clinton geen staatsgeheimen van haar eigen periode kan vertellen, is het wel duidelijk dat ze weet hoe de werkzaamheden van een minister werken. Maar op meer momenten vraag ik me af of Hillary verwijst naar bestaande (ex)presidenten. In het dankwoord geven Clinton en Penny ook toe dat een aantal personages vernoemd zijn of geschapen zijn naar mensen in hun omgeving.

Terreur

Adams is de minister van Buitenlandse Zaken, hiervoor runde ze een media imperium. Ze is overgestapt omdat ze iets wil doen: “Ik wil niet meer rapporteren (via de tv of de krant) over de pijn, maar iets doén aan de pijn”. Adams wordt regelmatig onderschat – ze lijkt gebrek aan ervaring te hebben, of ze wordt op haar uiterlijk beoordeeld. Maar Adams werkt hard en wanneer ze na een (mislukte) tour in Korea hoort over de buitenlandse aanslagen, is ze vastbesloten haar beste beentje voor te zetten. Dan blijkt dat een BD-medewerkster een gecodeerd bericht te hebben ontvangen waarin de aanslagen werden voorspeld. Het is een race tegen de klok om het bericht te ontcijferen, maar gaandeweg wordt duidelijk dat dit niet zomaar een terreuraanval is, maar een deel van een groter geheel.

Complot

Langzaam ontrafelt Adams het hele verhaal, waarbij blijkt dat niet al het gevaar van buitenaf komt. Ook de regering van de Verenigde Staten speelt een rol: in het bijzonder de vorige president Dunn, die wordt neergezet als een “arrogante idioot die een regering leidde die grensde aan criminele incompetentie”. De zinssnede ‘staat van terreur’ komt ook een aantal keer terug in het boek. Tot het einde blijf je twijfelen aan de loyaliteit van een aantal karakters. Het verhaal speelt zich grotendeels af vanuit het perspectief van Adams, maar ook haar kinderen, de BD-medewerkster en een aantal andere karakters krijgen een stem. Maar zelfs wanneer Clinton en Penny de BD-medewerkster een stem geven, het blijft onduidelijk of ze wel te vertrouwen is. Dit scheppen van wantrouwen houden ze het volledige boek vol, waardoor je als lezer wilt blijven lezen om te weten hoe het zit.

Conclusie

De spanning in Staat van terreur is om te snijden: wat is er gaande? Komen er meer aanslagen, en waar? Ondanks de vele details en het complexe plot weten Clinton en Penny een goede sterke thriller neer te zetten. De combinatie van de kennis van Clinton en het gezamenlijke schrijftalent van Clinton en Penny zorgen ervoor dat Staat van terreur een boek is om niet meer weg te leggen zodra je start met lezen.

Uitgeverij: A.W. Bruna
Vertaler: Saskia Peterzon-Kotte
Dit boek heb ik ontvangen van de uitgeverij in ruil voor een review. Dit had geen invloed op mijn mening over het boek.