Wat als je chauffeur bent in een limousine, en je klant heeft voor één avond een nep-date nodig? Dat overkomt Erin in The Chauffeur Wore an Evening Gown. Ze helpt de klant – Josh Stone – en gaat mee naar het evenement. Maar het nep-daten gaat wel heel makkelijk en overtuigend… ‘What would it be like to be with someone like that for real?’, vraagt Erin zich af.
Fake dating
Fan van The Spanish Love Deception en De liefdeshypothese omdat je dol bent op de fake dating trope? Dan is The Chauffeur Wore an Evening Gown vast ook wat voor jou. Maar Erin en Josh gaan op een nep-date, waarin zij doet alsof ze zijn verloofde is. De avond voelt als een sprookje voor haar – in een prachtige (geleende) jurk gaan ze naar een diner en dansen ze de hele avond. Het eindigt zelfs met een kus… Het is bijna een soort Cinderella story – ook omdat ze beide uit zulke andere milieus komen.
Maar wanneer hij achteraf een cheque stuurt voor haar diensten, voelt ze zich goedkoop en is ze not amused. Kan ik me goed voorstellen – er zijn handigere manieren om een vrouw proberen te versieren 😉 Maar als het werkt voor Richard Gere in Pretty Woman… Na deze ene date gaan ze niet meer op fake dates, dus al snel gaat het vooral om de chemie tussen de karakters.
Chemie
Omdat je meteen in het verhaal valt, ken je Erin en Josh nog amper op het moment dat ze elkaar ontmoeten. Maar het is al snel duidelijk dat het liefde op het eerste gezicht is – vanaf het eerste moment voel je de chemie van de pagina’s spatten:
‘Chemistry zinged between them in a way she hadn’t felt in years.’
Tijdens het lezen krijg je wel wat meer achtergrond, bijvoorbeeld over de familie(bedrijven) van beide karakters. Wel had ik het nog leuker gevonden om ze nog beter te leren kennen – hun verhalen bleven nogal op de achtergrond.
Tempo
Het tempo zit er flink in – je valt eerst midden in het verhaal, en er zijn regelmatig grote tijdssprongen. De hoofdstukken zijn kort en bevatten veel dialogen, waardoor het makkelijk wegleest. Hierdoor is The Chauffeur Wore an Evening Gown zo’n boek waar je doorheen vliegt. Met slechts 150+ pagina’s is het dan ook een heerlijk tussendoortje voor een zondag op de bank.
Conclusie
De Pretty Woman-achtige vibe en chemie van de karakters zorgen ervoor dat deze roman heel snel wegleest. Van mij had de romance in The Chauffeur Wore an Evening Gown iets uitgebreider mogen zijn – nu is het boek een fijn tussendoortje, maar het heeft zeker potentie om als hoofdgerecht te werken ;).
Uitgeverij: The Wild Rose Press
Dit boek heb ik ontvangen via bookstagrammers.com in ruil voor een review. Dit had geen invloed op mijn mening over het boek.