The Sin Eater’s Daughter – Melinda Salisbury

Sommige boeken kun je gewoon niet laten liggen omdat de cover zo mooi is, en die van The Sin Eater’s Daughter is zo’n boek. Het is magisch, mooie kleuren en het straalt iets mysterieus uit. Maar wat voor een lezer (en recensent!) zou ik zijn als ik niet verder zou kijken dan de cover?

Sprookjesachtige setting

Lang, lang geleden, in een land hier niet zo ver vandaan… The Sin Eater’s Daughter is geschreven in een sprookjesachtige setting. Twylla heeft een gave, gekregen van de goden. Hierdoor zal ze met de prins trouwen en met hem heersen over het koninkrijk Lormere. Maar voorlopig beschouwt Twylla haar gave vooral als een vloek: door een vergif te drinken wordt haar huid giftig, waardoor ze landgenoten die van verraad beschuldigd worden met een simpele aanraking om het leven brengt. Hierdoor wordt ze gevreesd in het paleis en is ze heel eenzaam.

Een korte samenvatting: een prins, een koninkrijk en een vloek. Klinkt dat niet als een soort sprookje? Maar The Sin Eater’s Daughter is wel een nieuw soort sprookje, en geen herbewerking van een oud verhaal. Salisbury heeft de wereld zorgvuldig opgebouwd en alles lijkt te kloppen.

Gevangen

Twylla beseft dat ze geen vrije keus heeft en het werktuig is van de goden en de koningin. Maar dan ontmoet ze Lief, haar nieuwe bewaker, en hij laat haar zien dat er meer is dan het leven wat ze nu kent. Twylla valt langzaam voor haar guard, maar moet natuurlijk met de prins trouwen. Hierin deed het boek erg denken aan De selection boeken van Kiera Cass. De band tussen Lief en Twylla is vertederend, en als lezer val je ook voor hem. Maar de prins is ook heel erg likeable, waardoor je net als Twylla in een dilemma beland. Ben je team Lief of team prins Merek?

Clichés

Maaar ondanks dat er wat clichés voorbij komen in The Sin Eater’s Daughter is het een heerlijk YA boek om te lezen. Het was een soort combinatie van Carve the Mark (het gevreesd worden aan het hof) en The Selection (de love triangle met de prins en de bewaker), weet Salisbury toch te verrassen. Het einde loopt zó anders dan ik had verwacht en ik wil meteen beginnen in het volgende boek The Sleeping Prince!

Eindoordeel: vier sterren