RecensiesThrillers

Troebel water – Belinda Aebi

Samantha1634 views
Belinda Aebi Troebel water

Soms krijg je een boek in je handen gedrukt van een auteur waar je nog nooit van gehoord hebt. Ik kende Belinda Aebi nog niet, maar mocht haar nieuwste thriller Troebel water recenseren voor Hebban.nl. Belinda woont in België en gebruikt dan ook regelmatig van die leuke, Vlaamse woorden zoals ‘goesting’, ‘scheefpoepen’ en überhaupt ‘poep’ als je ‘kont’ bedoelt. Ik houd wel van dat taalgebruik, dus ik was benieuwd naar haar eerste stand-alone!

Jos is een kraanbestuurder en slijt zijn dagen in zijn cabine. Tot zijn grote vreugde, overigens, want hij houdt van zijn baan en hij houdt van de rivier de Schelde. Regelmatig tuurt hij met zijn verrekijker naar het klotsende water. Zo kabbelt zijn leven voort, totdat hij tijdens een van zijn kijksessies iets ziet drijven. Hij is geschokt als blijkt dat dit ‘iets’ een vrouw is en hij belt dan ook snel zijn vriend Rik van zijn kaartgroepje, die rechercheur is. Rik herkent de vrouw al snel: ze is de minnares van een van hun andere vrienden. Maar waarom ligt ze in het water van de Schelde?

Kabbelen

Kabbelen is ook wat Troebel water van Belinda Aebi doet. Haar schrijfstijl kan ik niet anders omschrijven dan ‘beschrijvend’. Het komt bijvoorbeeld niet zelden voor dat ze een zijweg inslaat om over de geschiedenis van de Schelde te vertellen. Ik hou van geschiedenis, maar als je zelf niet in België woont en je niets voor kunt stellen bij die omgeving, zijn deze stukjes bijna saai te noemen. Ook legt ze bijvoorbeeld uit wat ‘verdachte omstandigheden’ betekent – terwijl iedere beginnende thrillerlezer zich hier toch wel een voorstelling bij kan maken – maar noemt ze tegelijk ‘deontologie’ tussen neus en lippen door alsof ze het over de tandarts heeft.

Ze beginnen zo hartstochtelijk te kussen dat ik er zelf week van word en zo geil als een deur.

Soms kon ik me ook niet voorstellen dat dit correct Nederlands – of Vlaams – is, zoals in het citaat hierboven. Hoe moet ik me dit voor me zien? ‘Amai, moet ge zien wat een geile deurknop.’ Zoiets?

Belinda Aebi geil als een deur

Ik weet niet of dit een verschil in schrijfstijl tussen Vlaams en Nederlands is. Ik heb van meer Vlaamse auteurs boeken gelezen, zoals van Anja Feliers, maar ik heb nog niet eerder dit gevoel gekregen. De beschrijvende manier waarop ze haar verhaal vertelt, staat ook de spanning in de weg. Het verhaal wordt steeds maar niet echt spannend omdat we dan weer een omschrijving krijgen en ons steeds verteld wordt hoe wij dingen op moeten vatten.

Vermoedelijk kon ze haar spullen kwijt

Aan Margots fiets waren twee van die fietstassen bevestigd, je kent ze wel. Vermoedelijk kon ze daar haar spullen in kwijt.

Om dit citaat moest ik hard lachen. Fietstassen waar je vermoedelijk spullen in kwijt kunt. Hoe kan iemand denken dat tassen hiervoor zijn gemaakt? Persoonlijk gebruik ik fietstassen altijd om mijn huis te stylen. Tassen in alle kleuren en maten. Staat puik in het interieur. Stop ze bijvoorbeeld in de boekenkast. Boeken zijn namelijk maar stoffig en iedereen leest tegenwoordig toch digitaal? Dus vervang je de kleurrijke covers gewoon voor groene, gele, rode en blauwe fietstassen. Lekker gezellig!

Maar als scheefpoepen dan toch gedoemd is te mislukken, kan iemand mij dan eens uitleggen waarom ‘overspel’, ‘minnaar’ en ‘affaire’ zulke mooie woorden zijn?

Belinda Aebi heeft ook een paar mooie vondsten. Om het woord ‘scheefpoepen’ moet ik stiekem wel glimlachen, maar de rest van de zin is mooi! De woorden hebben inderdaad iets romantisch. Vooral ‘minnaar’ klinkt heel positief: iemand beminnen, wie wil dat nou niet?

Whodunnit

Zoals het een thriller betaamd, is er een moord en is het daarnaast de vraag wie hier verantwoordelijk voor is. In Troebel water lijkt vooral de hoofdpersoon, Jos, zich hierover druk te maken. Zelf had ik al vrij snel door wie er betrokken waren bij de dood van Margreet, en dus kwam ook de ontknoping niet echt als verrassing. Dit kan komen doordat ik enorm veel thrillers lees en dus dit ligt absoluut niet aan Belinda Aebi. Desondanks had een verrassend einde voor extra punten kunnen zorgen en dat was voor mij niet het geval.

Eindoordeel: 2,5 sterren

Debuteerde op 5 juni 2018 bij Meulenhoff Boekerij met 'De witte kamer', dat de Gouden Strop won. Schreef ook de thrillers 'Zij die zwijgt' en 'De dwalenden'. Leest zelf van alles, van (historische) romans tot speculatieve fictie en van fantasy tot sciencefiction.

Laat een reactie achter