In het winterse dorp Joy probeert Jutta – ondanks een gebroken hart – er het beste van te maken. Maar dan komt er ineens een nieuwe man het dorp, én haar leven binnenstormen. Maar meneer Knife heeft een geheim, en hij vertrekt weer over een halfjaar. Neemt Jutta het risico om haar hart open te stellen?
Beeldende schrijfstijl
In Wensen boven Ruby Lodge wordt je weer meegenomen naar Joy, en Hazelaar schrijft weer zo beeldend. Hierdoor heb je weer het gevoel dat je aanwezig bent ín het dorp. Bijvoorbeeld: “De hemel wachter de boekwinkel ging naadloos over naar de bergen, alsof de wereld daar eindigde.” Of “Hij was eindeloos knap met sneeuw die smolt in zijn krullen, die felle blauwe ogen en brede schouders.”
Waar ik in mijn recensie van het eerste deel Hoop boven Wisteria Cottage nog aangaf dat sommige omschrijvingen minder mijn smaak waren, en het naar mijn mening soms íets te veel was, is dit nu allang niet meer het geval. Hazelaar heeft perfect de fijne lijn weten te vinden tussen beschrijvend en gedetailleerd omschrijven en nét niet te beschrijvend. Hiermee laat ze zien dat ze echt gegroeid is als auteur!
Enemies-to-lovers
Jutta en meneer Knife starten op het verkeerde been, waardoor er meteen een soort spanning tussen hen knettert. Vooral Jutta zet haar hakken in het zand (ofja, de sneeuw) en is vastbesloten meneer Knife niet aardig te vinden. Maar gaandeweg het verhaal worden deze enemies toch lovers! En dat is niet de enige trope die voorbij komt: het is natuurlijk een small town romance en forced proximity (al is het een beetje hun eigen schuld/keuze) dragen ook bij aan het verhaal.
De opbouw van het liefdesverhaal meandert een beetje. Jutta vindt het moeilijk om zich open te stellen en blijft wikken en wegen. Ze is bang dat de liefde onbeantwoord blijft, ondanks dat meneer Knife duidelijke signalen geeft. Soms twijfelt Jutta wel tot het punt dat ik dacht: meid, kom op! Je vindt hem écht wel leuk, ga ervoor! Maar het duurt even voordat ze zelf tot dit inzicht komt.
Jutta en meneer Knife zijn niet elkaars eerste liefde. Hierover staat een prachtige passage in Wensen boven Ruby Lodge:
‘We waren niet elkaars eerste liefde. Maar met elke ademteug die ons verliet, elke hartslag die ons levendig hield, elk woord wat we hadden gezegd of geschreven, elk verlies dat we hadden geleden en elke voetspoor dat we hadden achtergelaten, ademden we kansen uit. Ademden we nieuwe liefde uit.’
Geheim
Jutta twijfelt omdat ze moeite heeft met zichzelf openstellen voor de liefde, maar ook omdat meneer Knife een geheim heeft. Ik ga natuurlijk niet spoilen wat het geheim is, maar zijn geheim zorgde voor mij eerst voor verwarring: hoe zit dit? Hoe legt hij dit uit? Kan Jutta dit verwerken? Daarna zorgt de verloop van het verhaal en de acceptatie van het geheim voor een aantal zeer hartverwarmende scènes. Hierbij leren Jutta en meneer Knife de betekenis van ‘een thuis’ kennen, en zijn ze gedwongen zich nog verder voor elkaar open te stellen.
Conclusie
Met Wensen boven Ruby Lodge wordt je weer meegenomen naar het sneeuwwitte bergdorp Joy door de gedetailleerde omschrijvingen. Ik heb het gevoel er zelf rond te lopen! Het verhaal van Jutta en meneer Knife is rommelig en niet-linear, zoals de liefde ook kan zijn. Hiermee heeft Hazelwood een geloofwaardige opbouw van de romance aangehouden, vol gevoelens en twijfels van de personages. Dit maakt ze echte mensen van vlees en bloed, waarmee je goed kan meeleven.
Lees ook de andere recensies in de blogtour:
Uitgeverij: Loft Publishing
Dit ebook heb ik ontvangen van de uitgeverij in ruil voor een review. Dit had geen invloed op mijn mening over het boek.
