Schrijven

Buitenshuis schrijven: waarom dat kan helpen

Samantha1634 views

Je ziet ze weleens zitten. Solo, met z’n tweeën of in groepjes zitten ze aan een tafeltje van een lunch- of koffietentje. Ze hebben een laptop mee en werken in stilte. Soms overleggen ze, of staan ze op voor een extra lading koffie. Lucia en ik doen dit soms ook:
we trekken erop uit met onze laptops en gaan ergens zitten om te schrijven aan onze manuscripten. Maar waarom zou je de rust van je huis inwisselen voor een plek waar het rumoerig is?

In augustus was het weer zover: we gingen naar Leiden om in een lunchtentje te schrijven. Het was rustig, op af en toe een verdwaalde bezoeker na. De serveersters namen daarom hun tijd om wat werkzaamheden uit te voeren waar ze anders geen tijd voor hadden. Een magere, kale man van middelbare leeftijd met een roodgeruite wandelde naar de balie: ‘Goh, snoes, mag ik m’n rekening of doen jullie helemaal niet meer aan werken?’ vroeg hij. Binnensmonds, rokersadem. Type Britse hooligan ook, trouwens. De serveerster vertelde hem dat ze toch écht aan het werken waren. Nog meer binnensmonds gemompel, onverstaanbaar dit keer. Maar dit voorbeeld brengt me wel direct bij het eerste punt:

1. Observeren, observeren en… juist: observeren

Natuurlijk, je komt vaak in aanraking met mensen. Je ziet hun tics en dompelt je iedere dag onder in dialogen. Toch is dat anders. Als je bezig bent met schrijven, zit je midden in een creatief proces. Invloeden van buitenaf kunnen dan een interessante extra impuls aan je verhaal geven. Tijdens je werk of school en je andere dagelijkse bezigheden ben je toch meer bezig met je normale taken en ben je minder bezig met wat er om je heen gebeurt. Schrijven in een zolderkamer kan natuurlijk, maar de meeste auteurs schrijven over het leven en mensen die ze zo echt mogelijk op papier willen knallen. Waarom zou je je dan niet juist zo af en toe onder de mensen begeven tijdens je creatieproces?

2. Schrijven hoeft niet eenzaam te zijn

Je hoort dit heel vaak: schrijven is een eenzaam beroep. Dat is grotendeels waar. Hoeveel proeflezers je ook hebt, niemand kan je met het daadwerkelijke schrijven helpen. Je bent zelf degene die de eerste letter typt en de laatste punt zet. Jij bent degene die jezelf moet blijven motiveren en jezelf over een writer’s block moet helpen. Toch hoeft dit alles niet te betekenen dat schrijven ook altijd eenzaam hoeft te zijn. Het fijne aan Lucia als schrijfmaatje is dat we allerlei hoogtepunten en drempels met elkaar kunnen delen die anderen niet altijd op dezelfde manier begrijpen. En dat kan natuurlijk via digitale kanalen, maar veel leuker is om aan een tafeltje te zitten en te sparren over allerlei schrijfgerelateerde onderwerpen.

3. Focus

Dit verschilt van persoon tot persoon, maar ikzelf merk dat als ik ergens heenga om te schrijven, ik ook echt alleen daarmee bezig ben. Niet meer hersenloos scrollen door je Facebook- of Instagramfeed, geen irritaties meer vanwege nieuwsartikelen: alleen jij, je koffie, gezelschap en de wereld die je zelf aan het creëren bent. En als ik in de bus of in de pauze van mijn werk aan het schrijven ben, dan is het een manier om even uit de werkelijkheid te ontsnappen. Want hoe leuk ik mijn werk ook vind, stiekem blijft creatief schrijven toch een tikkeltje fijner.